Maleisië dag 12-17

Dat is even wennen, geen internet!

We zitten nu in Kota Bahru, aan de oostkust, om morgen met een bootje naar Pulau Perhentian Besar te gaan.
We hebben een mooie, maar soms ook lastige week achter de rug. Lastig, omdat we de afgelopen 4 dagen in de Cameron Highlands zaten, wat eigenlijk te lang was. Er is niet heel veel te doen, en dan is het af en toe zoeken wat je met de kinderen moet doen. Want in het appartement blijven zitten is eigenlijk geen optie.

Maar eerst even de laatste dagen Penang. Wat een fijn eiland was dat. De stranden niet zo geschikt om te zwemmen, maar de natuur is verder prachtig. De mensen aardig, het eten heerlijk. We hebben de laatste dag daar niet veel gedaan, want de dag erna zouden we naar de Cameron Highlands gaan.
We zitten, meer specifiek, in Batu Ferringhi. Nogal toeristisch, maar dan niet met veel blanken, maar vooral veel Aziaten.
Heel Batu Ferringhi is op die toeristen ingesteld, met veel winkeltjes, eettentjes en neonletters. Maar doordat je niet tegen allemaal Mederlanders aanloopt, hou je toch het gevoel dat je niet op een supertoeristische plek zit.

De rit naar het stadje Tanah Rata, in de Cameron Highlands, is prachtig. De laatste 60 kilometer alleen maar slingerweggetjes, s-bochten en mooie vergezichten. Wat wel opvalt is de vele hotels en residences die er gebouwd worden. Toeristen hebben de bergen echt ontdekt, maar de locals ook. Want het is er zo'n 10 graden kouder dan "beneden", en dus een toevluchtsoord voor iedereen die de warmte wil ontvluchten.

We zien meerdere theeplantages, want daar staat deze locatie om bekend. Grote velden met theestruiken (zo heten ze denk ik?), die allemaal bij een fabriekje horen. Naar 1 van die plantages rijd je langs een smal weggetje een berg op. Zo smal, dat auto's in tegengestelde rijrichting elkaar alleen op daartoe aangewezen plekken elkaar kunnen passeren. En dus moet je soms een stukje achteruit, of heel goed vooruit kijken.
De moeilijke rit is de moeite wel waard, want de plantage is prachtig.

Verder zijn de Highlands niet heel erg bijzonder. Heel veel aardbeienfarms, maar ja, aardbeien hebben we in Nederland ook. Vlindertuinen en een bijenfarm zijn er ook. Maar dat zijn attracties die wervend worden omschreven door de tourist informations en folders, maar in de praktijk toch een beetje vergane glorie zijn. Leuk om bezocht te hebben, niet erg bijzonder.

De Highlands hebben nog wel een andere "hoofdattractie": hiking. Het gebied staat bekend om de vele en lange wandelingen door de rimboe die je er kan maken. Niet echt geschikt om met de kinderen te doen, maar we vinden toch een korte, die we gaan wandelen.
Nou ja, kort....
In principe is het een uurtje wandelen. Maar de paden zijn soms glibberig, de hoogteverschillen groot, en de takken en bomen nogal dicht en laag. Het is zweten en soms afzien. En dan is het uitkijkpunt, waarnaar het pad moet leiden, ook jog eens ingestort! Nou ja, het was (ondanks dit alles) de moeite wel waard.

Nu zitten we dus in Kota Bahru. Morgen met de taxi naar Kuala Besut, en dan met een bootje naar Pulau Perhentian Besar. Eens kijken of we Nemo kunnen vinden!