maleisië dag 6-8

Vrijdag, de laatste dag in KL. Niu ja, op de laatste drie dagen van de vakantie na dan.
Op deze dag gaan we naar het KL Bird Park. Dat lijkt relatief dichtbij ons appartement, maar met drie keer overstappen, twee keer fout lopen, een verkeerd station uitstappen en een berg omhoog naar de ingang, is het toch nog een hele onderneming. En in die warmte wil dat nog wel eens voor verhitte koppen en discussies zorgen.
Maar als we er eenmaal zijn, is dat toch alweer gauw vergeten.
Het park bestaat uit een aantal zones, waarvan het merendeel is overdekt met grote netten. De meeste vogels kunnen er vrij vliegen, uitgezonderd de bloeddorstige exemplaren, zoals adelaars.
Het is een mooi park, maar ook erg warm. Na twee uur hebben we het wel gezien, en lopen/treinen terug. In het winkelcentrum eten we (weer) bij het foodcourt. Dat eten is echt iets dat we gaan missen in Nederland...

Zaterdag is de reisdag naar Penang. We hebben van tevoren een auto gereserveerd, en die moet opgehaald worden. Mercelynn haalt een taxi, maar die is te klein. No problem, hij belt gewoon "een vriend met een busje", en die kan ons wel brengen. Over de telefoon met hem ding ik af op de prijs, waarna hij tien minuten later arriveert.
Bij het autoverhuurbedrijf hebben we een middenklasser met twee kinderstoeltjes en navigatie. Althans, zo was ik op papier met hen overeengekomen. Maar de kinderstoeltjes die ze leveren zijn ver beneden peil. En zien ze er lang niet zo nieuw uit als op de website beloofd. Die van Tobias is prima, maar van Sebas is niet om aan te gluren. Te klein, piepschuim laat los, niet goed. Maar volgens de verhuurder zijn alle andere stoeltjes al weg. Na flink stampij van Tatjana toveren ze een gloednieuw exemplaar tevoorschijn. Ook de gps moet speciaal om gevraagd worden. En dan blijkt na tien minuten rijden dat ie ook nog eens niet werkt.
Dat is nog even flink lastig KL uitkomen, maar na een half uurtje zitten we op de goede weg naar het noorden.
Ook in Penang is het zonder navigatie zoeken naar het appartement. Het zijn uiteindelijk 4 lokale jongens op opgevoerde brommers, die voor ons uit rijden en de weg wijzen.
Het appartement is prima, met alle voorzieningen, inclusief kinderstoeltjes, kindereetgerei, speelgoed, enzovoort. Geen airco, maar de ceiling fans zorgen voor voldoende verkoeling. Nodig ook, want ook snachts komt de temperatuur nauwelijks onder de dertig graden.
Zondags gaan we naar Penang Hill. Een ruim 800 meter hoge heuvel, die 100 jaar geleden ontsloten moest worden voor toerisme. Maar dat mislukte, omdat de heuvel tòch te onherbergzaam was. Wat wel lukte: enkele huizen voor de Britse kolonisten, en een rails naar de top voor een treintje. Op de top een tempel, en een prachtig uitzicht. We hebben een beetje pech, want dikke regenwolken blokkeren het zicht enigszins. Maar toch nog mooi!
De stranden hier zijn niet zo mooi als waar we later deze maand naar toe gaan (wisten we van tevoren), maar de uitzichten zijn wel mooi. En lekker in het zand spelen, wat Sebastiaan graag doet, kan overal.
Het is voorlopig de laatste dag dat Mercelynn bij ons is. Dus trakteren we onszelf op lekker eten (hoewel het altijd lekker is) in een strandtent. Chicken Curry, chicken sate en tom yam soup.

Sebas en Tobias doen het fantastisch. Ze zijn helemaal gewend aan de temperatuur (meer nog dan ik soms), en hebben hun ritme gevonden. Wat later naar bed, wat later eruit. En lekker eten en drinken. Geen lokaal eten, dat is te pittig. Maar wel lekker rijst, komkommer, kroepoek, en af en toe patat en pannekoeken. En natuurlijk lekker fruit.