Dag 1
Blijf op de hoogte en volg S, s, t en t
19 April 2014 | Maleisië, Kuala Lumpur
Nou, dat valt nog niet mee: een vliegreis van 12 uur met eentje van 3 jaar, en eentje van 8 maanden. Hoewel die laatste, Tobias, dus prima geslapen heeft. Weliswaar bij Tatjana op schoot, die dus niet veel ogen heeft dichtgedaan. Sebastiaan had het wat zwaarder. Hij mag graag languit op zijn buik liggen, maar daarmee drukt hij Tatjana het gangpad op, en mij tegen het raampje aan. Dus werd het wat passen en meten, en heeft hij uiteindelijk toch wel de nodige uren gepakt.
Het stijgen en landen maakten weinig indruk op de heren. De iPad en crackers waren interessanter, en van druk op de oren hadden ze weinig last.
De zware vlucht is vrijwel direct vergeten nadat we het vliegveld uitlopen. De geuren die horen bij een Aziatische miljoenenstad, een mengeling van kruiden, smog en de natuur, boren zich onze neus in, en we weten het: we zijn definitief op vakantie.
Mercelynn wacht ons op, en rijdt met ons mee naar het appartement. Dat is nog even zoeken voor de taxichauffeusse. Bij een hotel, waar zij denkt dat we moeten zijn, geef ik de aanwijzingen op papier van de eigenaar aan haar. Zij geeft ze door aan de hotelportiers, die er interessant knikkend en veelvuldig wijzend naar kijken. Wij vermoeden dat ze niet kunnen lezen, in ieder geval geen Engels. Een piccolo brengt uitkomst, en wijst ons de weg.
Het appartement is prima, met uitzicht op de Menara tower, en de helft van de Petronas towers. Het afhaaleten is ook lekker, en we wachten nu af hoe onze maag erop reageert. Voor de zekerheid typ ik dit stukje op de wc, maar de seinen staan nog niet op rood.
Nu de nacht in. Sebastiaan en Tobias liggen normale tijd op bed, maar hun lichaampjes denken misschien nog dat het het drie uur in de middag Nederlandse tijd is. Nou ja, dat zien we vannacht om 4 uur dan wel.
Het stijgen en landen maakten weinig indruk op de heren. De iPad en crackers waren interessanter, en van druk op de oren hadden ze weinig last.
De zware vlucht is vrijwel direct vergeten nadat we het vliegveld uitlopen. De geuren die horen bij een Aziatische miljoenenstad, een mengeling van kruiden, smog en de natuur, boren zich onze neus in, en we weten het: we zijn definitief op vakantie.
Mercelynn wacht ons op, en rijdt met ons mee naar het appartement. Dat is nog even zoeken voor de taxichauffeusse. Bij een hotel, waar zij denkt dat we moeten zijn, geef ik de aanwijzingen op papier van de eigenaar aan haar. Zij geeft ze door aan de hotelportiers, die er interessant knikkend en veelvuldig wijzend naar kijken. Wij vermoeden dat ze niet kunnen lezen, in ieder geval geen Engels. Een piccolo brengt uitkomst, en wijst ons de weg.
Het appartement is prima, met uitzicht op de Menara tower, en de helft van de Petronas towers. Het afhaaleten is ook lekker, en we wachten nu af hoe onze maag erop reageert. Voor de zekerheid typ ik dit stukje op de wc, maar de seinen staan nog niet op rood.
Nu de nacht in. Sebastiaan en Tobias liggen normale tijd op bed, maar hun lichaampjes denken misschien nog dat het het drie uur in de middag Nederlandse tijd is. Nou ja, dat zien we vannacht om 4 uur dan wel.
-
19 April 2014 - 15:13
Cisca:
Hoi lieverds, vroeger haalden jullie toch ook wel eens een nachtje door? Volg maar snel het voorbeeld van de kleintjes, en dan morgen gezond weer op! Knuffel. -
19 April 2014 - 17:38
Agnes :
Ja, ja, je moet er wat voor over hebben, maar dan heb je ook wat! Have fun! -
19 April 2014 - 19:49
Carma Van Der Zee:
Wat leuk om te lezen! Het leven van een pa en een ma gaat niet over rozen. Als straks de kleintjes "gezellig" wakker worden, hangen jullie ogen waarschijnlijk nog op half 11.
Veel plezier en pas op met water drinken. -
20 April 2014 - 12:32
Lonneke:
Leuk verhaal! Mooi dat jullie een goede reis gehad hebben! Cool dat jullie deze reis maken met de jongens! Geniet ervan! Veel liefs aan Merc! Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
